تحلیل روند منطقه‌گرایی در آمریکای لاتین بر اساس نظریه‏ های روابط بین‏ الملل

هدف اصلی این مقاله پرداختن به روند منطقه­ گرایی در آمریکای­لاتین به عنوان یکی از مناطق مهم و راهبردی جهان، از دیدگاه­ های مختلف نظری روابط بین‌الملل می­باشد. از همین رو این پژوهش از میان جریانات نظری روابط بین‌الملل دو دیدگاه نظری واقع­گرایی و لیبرالیزم را از جریان اصلی و دیدگاه سازه­انگاری را از جریان غیراصلی رشته به عنوان مبنای تئوریک بحث قرار داده و سعی می­نماید از منظر این دیدگاه‌ها روند منطقه‌گرایی آمریکای لاتین را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. برای رسیدن به این هدف در مبحث نخست این مقاله روند منطقه­ گرایی در حوزه آمریکای لاتین را با توجه به شاخص‌های مختلف مورد بررسی قرار خواهیم ­داد و سپس در سه مبحث بعد، این روند منطقه­ گرایی را با توجه به کثرت­گرایی تئوریک مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و به این نتیجه خواهیم ­رسیدکه از منظرهای نظری گوناگون، روند منطقه­ گرایی آمریکای لاتین به لحاظ توجه به روند منطقه ­گرایی، هدف منطقه­گرایی، نوع کنشگران و کنش آن­ها و همچنین نوع روش تحلیل به طرق مختلفی معنا و تفسیر می­شود. این پژوهش از روش تحلیلی­- ­­مقایسه‌ای و به لحاظ گردآوری اطلاعات از منابع استنادی و مجازی استفاده خواهد کرد.